چند سالی که تو دورهٔ ما کسی پیدا شده که تخصص بسیار خوبی در زمینهٔ سفر داره و با رئیس کاروانی ایشان ما چندین سفر رفتیم.
اینجا جا داره از زحمتاش تشکر کنم چون واقعا میدیدم که سرو کله زدن با بچه ها که هرکدوم ساز خودشون رو میزنن خیلی سخت تر از این حرفاست.
به قول دوستان ما رفته بودیم این دوای رفاه زدگی رو از جزیرهٔ دور
افتاده کیش جستجو کنیم که آخر فهمیدیم درمانی جز خرج کردن مفرط نداره!
سفر خیلی خوبی بود،اونم با دوستان قدیمی.اگه عکساش به دستم رسید قطعا تو قسمت آلبوم عکس خواهم گذشت.
پی نوشت:تعدادی از عکسهارو تو آلبوم عکس اضافه کردم.
