خوش آمديد

تابناک :تضاد سياسي ايالات متحده آمريکا و جمهوري اسلامي ايران که در سه دهه گذشته به خوبي به نمايش درآمده است٬ در عمل افق مبهمی براي مردم دنيا و دولتمردان سایر کشورها بوجود آورده است.

آمريکا قدرت برتر سياسي٬ نظامي و اقتصادي خود را در راستاي منافع ملی خود وهمپیمانانش بکار می گیرد و از دولتهایی که در مسیر سياست ليبرال دمکراسي او را همراهی نمایند راحمایت نموده  و آن را به عنوان رسالت اصلي خويش در عصر حاضر معرفي مي‌کند. ايران نيز با نفوذ معنوي خود٬ مدافع مردم مظلوم و ستمديده‌اي در جهاني است که بدنبال احياي ارزش‌ها, حق‌طلبي و حاکميت عدالتند و البته منافع ملی خود را نیز دنبال می کند.

هرچند در اين تضاد عميق در ایدئولوژی های متفاوت خود کمتر مي‌توان منافع مشترک و اهداف واحدي را برايشان تصور کرد٬ ولي برخی از دولتمردان هر دو طرف در عملکرد و سياست‌هاي اجرايي خود٬ اشتراکاتي دارند و از جمله اين موارد٬ شعارهايي است که تکيه‌گاه به قدرت رسيدن دولتمردان آنهاست:
خاتمي در شرايطي که کشور به دوران ثبات سياسي و اقتصادي خود رسيده بود٬ با شعار تغيير از شرايط انسداد سياسي به سمت آزادي سياسي و تساهل به قدرت رسيد.
احمدي‌نژاد با شعار تغيير از شرايط اقتصادي طبقاتي به سمت عدالت‌گستري همراه با اخلاق مهرورزي به قدرت دست يافت.

امروز اوباما در قطب مخالف٬ با همان شعار تغيير از سياست‌هاي زورمدارانه به سمت نفوذ از راه همکاري ـ اميد و وحدت ـ مقبول مردم آمريکا قرار گرفت و در ميان بهت ديگر مردم جهان٬ يک سياهپوست جوان آفريقايي‌تبار٬ با قدرتي بيش از پيشينيان٬ زمام کاخ سفيد را به دست گرفت.

خاتمي يک متفکر صبور است و احمدي‌نژاد يک دلسوز سختکوش٬ اوباما هم يک سياستمدار جسور. هر سه مشکلات را دريافته٬ خوب بيان کرده و خوبتر با مردم سخن گفته‌اند. رقيب را آشکار و شفاف نقد کرده و در تهييج احساسات مردم متبحرانه رفتار کرده‌اند٬ ولي هيچ کدام برنامه اجرايي مدوني براي رسيدن به اهداف و درمان مشکلاتي که برمي‌شمردند٬ ارايه نکرده‌اند.
و اما مردم آگاه و به ويژه خبرگان٬ با آگاهي از نبود امکان تحقق عمده اين شعارهاي بدون برنامه و تنها به دليل گذر از وضعيت نامطلوب و اميد به رسيدن به حداقل‌ها و تغيير به آنها رأي داده‌اند و البته اين رفتاري عاقلانه و فرصتي است براي تحقق بيشتر اهداف.

خاتمي و احمدي‌نژاد با وجود شور انقلابي مردم مؤمن و پشتيباني رهبري، به دليل نداشتن تئوري و برنامه‌ريزي دقيق و عملکرد جناحي٬ نتوانستند از همه پتانسيل ملي و مديران کارآمد بهره کامل برده و به اهداف خود برسند٬اوباما هم گر چه هیچ برنامه اجرایی برای عبور ازبحران اقتصادی و حل مسائل خاورمیانه و سپر موشکی در اروپا ارائه نکرده است، اما با ابتکار خود در به‌کارگيري رقباي سياسي و جناحي٬ يک گام به پيش گذارده و در سطح منافع ملي و رسيدن به شعارها و مديريت سياسي آمريکا٬ افق بهتري ترسيم کرده است.

امروز در کشور ما که بناست دعوت به حرکت و ترسيم راهمان بر پايه اخلاق٬ عدالت و ايمان به خدا باشد٬ دست يافتن به توافقي ملي و فراگير٬ با هدف پايداري بر اصول انقلاب اسلامي و گذر از بحران‌هايي که همه جهان را درگير کرده است٬ به طور قطع دست‌يافتني‌تر و ضروري‌تر قلمداد شود.
در جهاني که قدرت و سيطره٬ اصل نخست است٬ وجود جناح‌هاي مختلف با ديدگاه‌هاي متفاوت٬ امري بديهي است ولي همه اختلاف‌ها در سطح منافع ملي هر کشور به وحدت مي‌انجامد.

اينک که ما در آستانه رقابت‌هاي انتخاباتي دوره دهم رياست‌جمهوري قرار گرفته‌ايم٬ بجاست که از رفتار سياسي رقباي انتخاباتي کشور بزرگ آمريکا در چهل‌وچهارمين دوره خود٬ عبرت بگيريم و حتي بالاتر از آنان با توجه به رمز موفقيت انقلاب در حيات بنيانگذار کبير انقلاب اسلامي٬ شاهد حضور کانديداهايي باشيم که با ارايه برنامه مدون اجرايي و پذيرش حق اقليت و بکارگيري غيرانحصاري همه نيروها و مديران معتقد و توانا با ايجاد يک دولت ائتلافي کارآمد و متعهد٬ تحقق اهداف سند چشم‌انداز بيست ساله کشور در ريشه‌کني فقر و بيکاري و عقب‌افتادگي باشيم.: