كعبی و كریمی فوق‌العاده‌اند - 12 December 2008

كارگزارن

پریسا قهرمانی: گل سرنوشت‌ساز در بازی با رومانی و پاس گل طلایی به روبرتو باجو در بازی با اسپانیا پررنگ‌ترین تصاویری است كه از جوزپه سینیوری در ذهن فوتبالی‌ها نقش بسته. تكنیكی ریزنقش فوق‌العاده‌ای كه به خاطر نوع منحصربه‌فرد بازی‌هایش همیشه یكی از ایتالیایی‌های محبوب به شمار می‌رفت حالا در روزهای بازنشستگی از فوتبال به دنبال استعدادهایی است كه شاید روزی بتوانند افتخارهای او را تكرار كنند. با سینیوری چند ساعت بعد از بازی پرسپولیس ـ سایپا در هتل استقلال در شرایطی ملاقات كردیم كه آخرین طرح‌ها را برای پیشرفت فوتبال در ایران مرور می‌كرد.
حضورتان در ایران غافلگیركننده بود!
من از خیلی وقت پیش دعوت شدم و حدود یك ماه پیش بود كه به دعوت اتحادیه پاسخ مثبت دادم. حتما آنها صلاح دیدند كه غافلگیرانه‌اش كنند.
علت اصلی قبول دعوت اتحادیه فوتبال ایران چه بود؟
در مرحله اول می‌خواستم خودم شخصا ببینم كه فوتبال ایران در چه سطحی است. ببینم اگر امكانش هست بتوانم بازیكن خوبی پیدا كنم برای ایتالیا. ضمن اینكه دوست داشتم خودم به طور مستقیم با مشكلات فوتبال ایران آشنا بشوم. من به اینجا دعوت شدم تا با شناخت و تجربه‌ام به فوتبال ایران كمك كنم تا اگر این شانس را داشتیم بتوانیم مشكلات فوتبال ایران را سبك‌تر كنیم.
شرایط فوتبال ایران را چطور دیدید؟
خب من بازی پرسپولیس- سایپا را از نزدیك دیدم. سطح فوتبال ایران به اندازه كافی خیلی خوب است. سطح فوتبال شما جزء بخش‌های خوب فوتبال دنیاست. البته من این را حس كردم كه هنوز برای بهتر شدن در زمینه تكنیكی و تاكتیكی جای زیادی باقی مانده. به خصوص در حساس‌ترین بخش بازی، یعنی 20 دقیقه پایانی كه تیم‌ها خسته می‌شوند و برنامه اصلی‌شان برای زدن ضربه آخر و پیروزی است، اینجا تیم شل می‌شود. یك جورهایی دیگر تمركز لازم را ندارند. البته این مشكل هم با كار و تجربه حل می‌شود.
پرسپولیس و سایپا جزء تیم‌های مطرح ایران هستند. وضعیت آنها را چطور دیدید؟
سطح خوبی بود. شنیدم پرسپولیس چهارم است و آن یكی شانزدهم ولی از نظر تیمی تفاوت خاصی با هم نداشتند، شاید از لحاظ امتیاز فاصله زیادی بین‌شان وجود داشته باشد ولی در مجموع در یك سطح بودند. من چند بازیكن خیلی خوب هم دیدم مثل علی كریمی كه از قبل می‌شناسمش. مثل كعبی و شماره 10 قرمزها كه اسمش را نمی‌دانم.
قبل از حضور در ایران چه پیش‌زمینه‌ای از شرایط فوتبال ما داشتید؟
فوتبال باشگاهی ایران را زیاد نمی‌شناختم ولی تیم‌ملی را خیلی خوب می‌شناسم. در جام‌جهانی همیشه بازی‌هایش را می‌دیدم. با بازیكنان ایرانی كه در لیگ‌های اروپا بازی می‌كنند هم آشنا هستم. به خصوص فوتسال ایران را خیلی دنبال می‌كنم. بازی‌های جام‌جهانی با ایتالیا و برزیل را دیدم. به نظرم فوتسال شما از نظر تاكتیكی خیلی جلوتر از فوتبال است. مشخص است كه كار زیادی در این زمینه صورت گرفته به هر حال نتیجه‌اش هم همین است كه الان جزء تیم‌های اول دنیا هستند.
در مجموع فكر می‌كنید آینده فوتبال ایران تا چه اندازه امیدواركننده باشد؟
در مرحله اول باید تبریك بگویم. چون اصلا موضوع ساده‌ای نیست كه بعد از جنگ بشود ورزش یك كشور را بالا برد. چیزی كه من می‌دانم بعد از جنگ نزدیك 15 سال است كه این حركت آغاز شده و به نظر من خیلی خوب جلو رفته ولی برای بهتر كردن و رساندن آن به سطح بالاتر نیاز به كار بیشتری دارد. استفاده از مربیانی كه شعور كاری بالایی دارند و شروع سرمایه‌گذاری روی جوانان. مثلا در همین بازی پرسپولیس بیشتر بازیكنان سن بالایی داشتند اما اگر از همین حالا روی استعدادهای جوان كار بشود و مدرسه‌های فوتبالی دایر بشود كه این پدیده‌ها را شناسایی كنند همه چیز خیلی خوب تغییر می‌كند. آن وقت می‌شود همین بازیكنان را به تیم‌های بزرگسالان برد و بهترین استفاده را از آنها كرد.
اگر از باشگاه‌های ایرانی پیشنهاد سرمربیگری داشته باشید قبول می‌كنید؟
این بستگی به باشگاهی دارد كه من را دعوت می‌كند و اینكه چه برنامه‌ای داشته باشد. اگر پروژه اصلی‌شان شروع كار از پایه و فوتبال ریشه‌ای باشد، چراكه نه.
در حال حاضر در چه زمینه‌ای فعالیت می‌كنید، گویا در زمینه استعدادیابی فعال هستید؟
من مشاور تیم «ترنانا» هستم كه در حال حاضر در دسته سوم ایتالیا حضور دارد. البته در سال‌های قبل تجربه حضور در دسته دو را هم داشتم. رئیس باشگاه من را دعوت كرد تا با كمك هم تیم را به شرایطی برسانیم كه توانایی حضور در دسته یك ایتالیا را داشته باشد. «ترنانا» تیم پرتماشاگری است، از نظر جغرافیایی هم در یكی از شهرهای خوب ایتالیا قرار دارد. تمام كارهای تاكتیكی تیم برعهده من است. به هر حال موقعیتی بود كه به دست آوردم، ولی این به معنی این نیست كه در آینده هم كار من همین باشد، چون مدرك مربیگری هم دارم و با توجه به سن و سالم هنوز زمان زیادی برای آینده باقی مانده.
در بین بازیكنان ایرانی گزینه‌ای بود كه برای انتقال به ایتالیا نظرتان را جلب كرده باشد؟
بله! از بازی حسین كعبی خوشم آمد. او از نظر تكنیكی همان چیزی است كه به كار من می‌آید. علی كریمی هم همین‌طور. او را سال‌هاست كه می‌شناسم. كریمی بازیكن خیلی بزرگی است.
شما در تیم‌های بزرگ ایتالیا حضور داشتید. لاتزیو، بولونیا، سمپدوریا و... در حال حاضر شرایط كالچو را چطور ارزیابی می‌كنید؟
لیگ ایتالیا جزء بهترین لیگ‌های دنیاست. بزرگ‌ترین بازیكنان دنیا دوست دارند در ایتالیا بازی كنند. بكام، رونالدو، كاكا و خیلی‌های دیگر چون خیلی به حرفه‌ای بودنشان اهمیت می‌دهند. غیر از این نكته دیگری هم هست و آن اینكه در ایتالیا همه چیز در خدمت فوتبال است.
فكر می‌كنید كدام تیم قهرمان بازی‌های امسال باشد؟
تیم‌ها این فصل پیشرفت خوبی داشته‌اند و از این جلوتر هم خواهند رفت. اینتر و یوونتوس شانس‌های اصلی هستند ولی در حال حاضر شرایط به جایی رسیده كه از نظر فكری و تكنیكی هماهنگی فوق‌العاده‌ای در تیم‌ها وجود دارد. در این شرایط هیچ چیز را نمی‌شود پیش‌بینی كرد.
اوج درخشش شما در جام‌جهانی 94 بود. با ستاره‌های آن دوره هنوز در تماس هستید؟
بله با «روبرتو باجو»، «ویالی» و «زنگا» كه در حال حاضر مربی كاتانیاست در تماس هستم. خیلی‌ها هم هستند كه قبلا با هم بازی می‌كردیم و در حال حاضر در ارتباط هستیم. هرچند وقت یك‌بار دور هم جمع می‌شویم و بازی‌های خیریه برگزار می‌كنیم. البته یادم رفت بگویم كه با پائولو مالدینی هم در تماس هستم ولی او آنقدر سرش شلوغ هست كه وقت نمی‌شود با هم بیرون برویم. می‌دانید كه پائولو هنوز هم دست از سر فوتبال بر نداشته (می‌خندد).
چرا شما فوتبال را ادامه ندادید؟
از نظر فكری دیگر خسته شده بودم. منتها الان پشیمان شدم. اگر دوباره تیم پیدا كنم می‌توانم شروع كنم (می‌خندد) اینها شوخی بود. بعضی وقت‌ها هست كه تو در زمین بازی می‌كنی و تمام اعصابت را هم می‌گذاری ولی می‌بینی نمی‌توانی كاری برای تیم‌ات انجام بدهی. در این شرایط بهترین كار خداحافظی است.
می شود انتظار داشت كه «جوزپه سینیوری» را یك روز روی نیمكت یكی از تیم‌های بزرگ دنیا دید؟
این یكی از آرزوهایم است.
و آن تیم قطعا می‌تواند لاتزیو باشد؟
اعتقاد بزرگی در كارهایم دارم و آن این است كه هر كاری را باید پله، پله انجام داد. قبل از رسیدن به باشگاه مورد علاقه‌ام باید زیاد كار كنم و زحمت بكشم. این را هم فراموش نكنید كه هیچ قانونی وجود ندارد كه گفته باشد یك بازیكن بزرگ حتما مربی بزرگی هم می‌شود.
بازیكنی هست كه شما را یاد دوران بازی خودتان بیندازد؟
مسی. از نظر چهره خیلی‌ها می‌گویند شبیه من است ولی از لحاظ فنی هم شباهت‌های زیادی دارد. هم دریبل‌هایش و هم اینكه مسی هم مثل من یك چپ‌پاست و شوت‌های خوبی می‌زند.
و بازیكنی كه خیلی دوستش داشته باشید.
الكس دل‌پیرو. نمی‌توانید باور كنید كه الكس چقدر فوق‌العاده است. هنوز زمان زیادی از روزهایی نگذشته بود كه خیلی‌ها می‌گفتند فوتبال او تمام شده و باید خداحافظی كند اما الكس همه‌چیز را تغییر داد. او حالا ستاره فوتبال ایتالیاست و اگر به زندگی خارج از فوتبالش نگاه كنید، متوجه می‌شوید كه چرا در این سن یك ستاره است.
دوباره به ایران می‌آیید؟
من آدمی هستم كه دوست دارم فرهنگ‌های مختلف را ببینم. وقتی به ایتالیا برگردم دوست دارم جواب همه نژادپرستانی كه درباره ایران بد می‌گفتند را بدهم. از این به بعد هرجا كه باشم، خواهم گفت كه اینجا چه چیزهای خوبی دیدم و در اولین فرصت باز هم به ایران خواهم آمد.

خوش آمديد